Paul van Ostaijen was een invloedrijke Belgische dichter, geboren op 22 februari 1896 in Antwerpen en overleden op 18 maart 1928 in Miavoye-Anthée, België. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste vernieuwers van de Nederlandstalige poëzie in de 20e eeuw.
Van Ostaijen’s poëzie wordt gekenmerkt door zijn experimentele en vernieuwende stijl, waarin hij vaak speelde met klank, ritme en typografie. Hij was een pionier van het expressionisme en het surrealisme in de Nederlandstalige literatuur. Zijn bekendste werken zijn onder meer de dichtbundels “Bezette Stad” (1921) en “De Feesten van Angst en Pijn” (1928).
Naast zijn poëzie was van Ostaijen ook actief als essayist en kunstcriticus. Zijn invloed strekte zich uit tot ver buiten de grenzen van België en hij wordt nog steeds beschouwd als een van de meest belangrijke figuren in de moderne Nederlandstalige literatuur.
