Anneke Brassinga (1948) is een Nederlandse dichteres, vertaalster en essayiste, geboren in Schaarsbergen. Ze staat bekend om haar veelzijdige en experimentele poëzie, die vaak gekenmerkt wordt door een rijke verbeelding, taalspel en diepgaande reflecties op de menselijke ervaring en het bestaan.
Brassinga’s werk wordt gewaardeerd om zijn originaliteit en complexiteit. Ze heeft verschillende dichtbundels gepubliceerd, waaronder “Aurora” (1987), “Verschiet” (2002) en “Ontij” (2017), die haar een plek hebben gegeven als een van de meest invloedrijke hedendaagse Nederlandse dichters.
Naast haar poëzie heeft Brassinga ook veel vertalingen op haar naam staan, waaronder vertalingen van werk van onder meer Emily Dickinson, Samuel Beckett en Virginia Woolf. Haar essays over literatuur, kunst en taal zijn ook zeer gerespecteerd.
Brassinga heeft diverse literaire prijzen ontvangen voor haar werk, waaronder de VSB Poëzieprijs en de Constantijn Huygens-prijs. Haar bijdrage aan de Nederlandse literatuur wordt gekenmerkt door haar originaliteit, diepgang en artistieke vernieuwing.
