Herman Gorter was een Nederlandse dichter en een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het symbolisme en het impressionisme in de Nederlandse literatuur. Hij werd geboren op 26 november 1864 in Wormerveer en studeerde rechten aan de Universiteit van Amsterdam voordat hij zich volledig op de literatuur richtte.
Gorter staat vooral bekend om zijn epische gedicht “Mei” (1889), dat wordt beschouwd als een hoogtepunt in de Nederlandse poëzie. Het werk wordt gekenmerkt door zijn lyrische en visuele kracht, en het gebruik van symbolische beelden om de schoonheid van de natuur en de menselijke emoties uit te drukken.
Naast zijn literaire activiteiten was Gorter ook actief betrokken bij de socialistische beweging in Nederland. Hij was een van de oprichters van de Sociaal-Democratische Arbeiderspartij (SDAP) en speelde een belangrijke rol in de verspreiding van het marxistische gedachtegoed in Nederland.
Gorter’s invloed op de Nederlandse literatuur en politiek kan niet worden overschat. Zijn poëzie wordt nog steeds gelezen en gewaardeerd om zijn diepgang en schoonheid, en zijn politieke geschriften blijven relevant voor hedendaagse debatten over sociale rechtvaardigheid en gelijkheid.
Herman Gorter overleed op 15 september 1927 in Brussel, België, maar zijn erfenis als dichter en denker blijft voortleven door zijn tijdloze poëzie en politieke betrokkenheid.
